ನಾರ್ವೆ ರಾಜಧಾನಿ ಒಸ್ಲೊಗೆ ಪ್ಯಾರಿಸ್ ನಿಂದ ಪಯಣ ಶುರುವಾಯ್ತು. ಈ ಸಲ ನನ್ನವ್ವನಿಗೆ ಕಿಟಕಿ ಇರುವ ಸೀಟು ಸಿಕ್ಕಿತು. ಫ್ಲೈಟ್ ಟೇಕಾಫ್ ಆಗುವ ಮಜಾ ಅವಳಿಗೆ ಮೊದಲ ಸಲ ಸಿಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಸಲ ಅವಳು ಥ್ರಿಲ್ ಆದಳು. ಭೂಮಿಯಿಂದ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹಾರುವ ಹಕ್ಕಿಯಂಥ ಅನುಭವ ಆಕೆಗೆ ಆಗಿರಲೇಬೇಕು. ಅಮ್ಮಾ! ಜಮೀನ್, ರಸ್ತಾ, ಘರ್ ಕಿತನೆ ಛೋಟೆ ಲಗ ರಹೇ ಹೈ, ವೋ ದೇಖೋ ಆಸ್ಮಾನ್, ಬಾದಲ್, ಸೂರಜ್... ಗಾಂವ್ ಮೇ ಉಡತಾ ಹುವಾ ಹವಾಯಿಜಹಾಜ್ ಸಿರ್ಫ್ ದೇಖತೆ ಥೇ, ಆಜ್ ಅಸಲಿ ಎಹಸಾಸ್ ಹುವಾ, ಹಮಾರಿ ಬೇಟಿ ಸಪನಾ ಸಚ್ ಕರ್ ದೀ...
ನನ್ನವ್ವನ ಮಾತುಗಳಿವು. ಭೂಮಿ, ಆಕಾಶ, ರಸ್ತೆ, ಮನೆ... ಎಲ್ಲ ಎಷ್ಟು ಸಣ್ಣ ಜಗತ್ತು! ಎಲ್ಲ ಅದೆಷ್ಟು ಹತ್ತಿರ! ನಮ್ಮೂರ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಹಾರುತ್ತಿದ್ದ ವಿಮಾನವನ್ನು ದೂರದಿಂದಲೇ ನೋಡಿ ದಂಗಾಗುತ್ತಿದ್ದೆವು... ಅದರಲ್ಲಿ ಹತ್ತುವ ಕನಸು ಮೂಡುತ್ತಿತ್ತು... ಆ ಕನಸನ್ನು ಮಗಳು ಈಗ ನನಸು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಳು...
ಅವಳ ಕೈಗೆ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಕೊಟ್ಟೆ. ಸಂಕೋಚದಿಂದಲೇ ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಲೆತ್ನಿಸಿದಳು. ಅವಳು ತಡಕಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನೆಲ್ಲ ಅವಳ ಹಿಂದಿನ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಯುರೋಪ್ ಹುಡುಗಿ ಗಮನಿಸಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ನನ್ನತ್ತ ನೋಡಿ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ನಕ್ಕಳು. ಮೈ ಮಾಮ್ ಎಂದೆ, ಯಾ ಐ ಕ್ಯಾನ್ ಅಂಡರಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಎಂದು ನಕ್ಕಳು. ನನ್ನವ್ವನನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು, ಕಡೆಗೂ ಆಕೆ ಒಂದಷ್ಟು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದಳು... ಯಾ ಸೀ ಗಾಟ್ ದಿ ಪಿಕ್ಸ್ ಅಂದಳಾಕೆ... ಅವಳಿಗೆ ಕ್ಯಾಮೆರಾದ ಮಾನಿಟಾರ್ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಿವೀವ್ ತೋರಿಸಿದೆ. ಯಾ ವ್ಹೇರಿ ವ್ಹೇರಿ ನೈಸ್ ಅಂದಳು. ಒಸ್ಲೊ ಬರುವತನಕ ಆಕೆ ನಮ್ಮನ್ನೇ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನು ಪೇಪರ್ ವಿನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೆ. ಇಳಿಯುವ ಮುನ್ನ ಆಕೆ, ಯಾ ನೈಸ್ ಮೀಟಿಂಗ್ ಯು, ಹ್ಯಾವ್ ಅ ನೈಸ್ ಟ್ರಿಪ್, ಸಿ ಯು ಬಾಯ್ ಎಂದು ಕೈಕುಲುಕಿದಳು. ಲಗೇಜ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಭರಾಟೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಕಾಣುವಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಆಕೆ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದ್ದಳು, ಆದರೂ ಒಮ್ಮೆ ಹಿಂತಿರುಗಿ ಕೈ ಮಾಡಿ, ಸ್ಮೈಲ್ ಕೊಡುವುದ ಮರೆಯಲಿಲ್ಲ. ಲಗೇಜ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಂದರ್ಭ ಮತ್ತೆ ಆಕೆಯೇ ನೋಡಿ ಮಾತನಾಡಿಸಿದಳು. ಏನು ಇಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದು ಅಂದಳು, ನಾನವಳಿಗೆ ವಿವರಿಸಿದೆ. ಆಕೆ ಇಲ್ಲೇ ಒಸ್ಲೊದಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಾಗಿ ದೂರದ ಚೀನಾದಿಂದ ಬಂದವಳು ಎನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ನಿಮ್ಮನ್ನು ಯುರೋ ಹುಡುಗಿ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ ಅಂದೆ. ಯಾ ಐ ಆ್ಯಮ್ ಫ್ರಾಮ್ ಯುರೋಪ್ ಒನ್ಲಿ, ಬಟ್ ಮೈ ಪೇರೆಂಟ್ಸ್ ಮೈಗ್ರೆಟೆಡ್ ಟು ಚೈನಾ... ಎಂದಳು. ಆಕೆಗೊಂದು ವಿಸಿಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್ ಕೊಡೋಣ ಎಂದರೆ ಜೇಬಲ್ಲಿ ವಿಸಿಟಿಂಗ್ ಕಾರ್ಡ್ ಸಿಕ್ಕಲೇ ಇಲ್ಲ. ವಿಲ್ ಮೀಟ್ ಇನ್ ಒಸ್ಲೊ ಇಫ್ ಪಾಸಿಬಲ್ ಎಂದೆ. ಶೂರ್ ಎಂದಳಾಕೆ. ನನ್ನವ್ವ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿದ ಮೊದಲ ಚಿತ್ರಗಳಿವು...
ಒಸ್ಲೊ ಏರ್ ಪೋರ್ಟ್ ತಲುಪಿದಾಗ!... ತುಂಬ ನೀಟಾದ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣವಿದು. ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ. ಪ್ಯಾರಿಸ್ ನಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಏರ್ ಪೋರ್ಟ್ ಅಲ್ಲವಾದರೂ, ಸುಸಜ್ಜತೆ ಮತ್ತು ನೀಟನೆಸ್ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೂ ಕಮ್ಮಿ ಏನಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿಂದಲೂ ಯುರೋಪ್ ಮತ್ತಿತರ ಕಡೆಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ವಿಮಾನಗಳು ಹಾರಾಡುತ್ತವೆ. ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಲ್ಲಿ ಸ್ವಚ್ಛತೆ, ಸಭ್ಯತೆ, ಇನಫ್ರಾಸ್ಟ್ರಕ್ಚರ್ ಮನ ಸೆಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು.
ಅಂತೂ ನಾವು ಸೇರಬೇಕಿದ್ದ ಜಾಗ ಸೇರಿಕೊಂಡೆವು. ಒಸ್ಲೊ ಏರ್ ಪೋರ್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಲು ಭಾವ ಖಾನ್ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದ್ದರು. ಅವರ ಕೈಯಲ್ಲೊಂದು ಸುಂದರ ಹೂಗುಚ್ಛವಿತ್ತು. ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಾನದ ನಗುವಿತ್ತು. ನಾವು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಬಂದು ತಲುಪಿದ್ದು ಅವರಿಗೂ ಖುಷಿ ತಂದಿತ್ತು. ಅಂತೂ ಎರಡು ಹಿರಿಯ ಜೀವಗಳನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಒಸ್ಲೊ ತಲುಪಿಸಿದ ಸಮಾಧಾನ ನನಗೂ. ನನ್ನ ಮೊದಲ ವಿದೇಶ ಪಯಣದ ಒಂದು ಹಂತದ ಕೆಲಸ ಅತ್ಯಂತ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿತ್ತು.
ಒಂದು ಸ್ಥಳದಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಸಾಗುವುದೊಂದೇ ಪಯಣ ಅನಿಸುವುದೇ?... ಒಂದು ವಾತಾವರಣದಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ, ಒಂದು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೆ, ಒಂದು ಭಾವ ತೀರದಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಭಾವ ತೀರಕ್ಕೆ ಬಂದು ನಿಲ್ಲುವ ಮತ್ತು ಒಂದಷ್ಟು ಬೆರೆಯುವ, ಕೊಡಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗೂ ಆಮೂಲಕ ಒಂದಷ್ಟು ಅನುಭವದ ಹರವು ಹಬ್ಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿಯೇ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಪಯಣವಾದೀತು! ಅಥವಾ ಒಟ್ಟು ಬದುಕೆಂಬ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಇದೊಂದು ಪುಟ್ಟ ನೆನಪಾಗುಳಿದೀತು ಅಷ್ಟೇ... ಅಲ್ಲವೇ?
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳು